Od 2017 roku Siostry Miłosierdzia, we współpracy z Rodziną Wincentyńską, są mocno zaangażowane w działania ONZ, aby oddać głos osobom bezdomnym, które często są niewidzialne w polityce publicznej i nie są uwzględniane w ważnych decyzjach międzynarodowych.
Walka ta nabrała historycznego wymiaru w 2020 r., kiedy bezdomność została uznana za temat priorytetowy przez Komisję ONZ ds. Rozwoju Społecznego (CSocD). Była to pierwsza taka sytuacja! Dzięki wspólnym działaniom, zwłaszcza rodziny wincentyńskiej, ONZ zgodziła się uznać bezdomność za naruszenie praw człowieka, a nie tylko konsekwencję ubóstwa.
Walka duchowa i konkretna.
Dla nas, Sióstr Miłosierdzia, ta prośba nie ma charakteru wyłącznie politycznego: jest duchowa, prorocza i głęboko ewangeliczna. Wynika ona z wezwania św. Wincentego, aby „kochać Boga… ale w pocie czoła i trudzie rąk”. Życie i służba wśród bezdomnych oznacza doświadczanie obecności Chrystusa w tych, którzy przez większość czasu nie mają „gdzie głowy złożyć”. Nasza obecność w ONZ pozwala nam rzucać wyzwanie rządom, uczestniczyć w grupach roboczych zajmujących się mieszkalnictwem i sprawiać, że głosy lokalnych społeczności są słyszalne. To połączenie między terenem a organami międzynarodowymi jest dziś siłą charyzmatu wincentyńskiego.
A dzisiaj? Globalny stan wyjątkowy.
W 2025 r. bezdomność nie maleje. Wręcz przeciwnie, pogarsza się z powodu:
• migracji wymuszonych konfliktami lub klimatem,
• kryzysów ekonomicznych po COVID,
• wzrostu nierówności społecznych w dużych miastach.
Jednak w obliczu tych wyzwań nie przestajemy działać. W wielu krajach Siostry Miłosierdzia przyjmują, wspierają i towarzyszą osobom bezdomnym, jednocześnie działając na rzecz zmian strukturalnych.
W ONZ opowiadamy się za:
• globalną definicją bezdomności, niezbędną do opracowania skutecznych polityk;
• uznaniem prawa do mieszkania za podstawowe prawo człowieka;
• włączeniem osób bezdomnych w realizację celów zrównoważonego rozwoju (SDG), w szczególności SDG 1 (wyeliminowanie ubóstwa) i SDG 11 (integracyjne i zrównoważone miasta).
Wezwanie dla całej Rodziny Wincentyńskiej
W obliczu tej rzeczywistości zaangażowanie całej Rodziny Wincentyńskiej jest bardziej potrzebne niż kiedykolwiek. Każda wspólnota, każda praca, każdy lokalny projekt może być częścią tej globalnej dynamiki: służyć, bronić i przemieniać.
Angażując się w walkę z bezdomnością, sprawiamy, że działalność charytatywna staje się prawdziwym apelem o godność ludzką, żywym świadectwem miłości Chrystusa do najbiedniejszych.
„Miłość jest twórcza, aż do nieskończoności” – św. Wincenty a Paulo
Kontynuujmy wspólnie tworzenie dróg nadziei dla tych, którzy nie mają bezpiecznego, stałego i godnego mieszkania, a nie tylko dachu nad głową.
Bezdomność nie jest nieunikniona. Jest to niesprawiedliwość, którą możemy i musimy naprawić – poprzez słuchanie, działanie, solidarność i orędownictwo.
Siostra Michelle Loisel, DC
Praca Sióstr Miłosierdzia przy ONZ wykracza daleko poza słowa: to obecność, uważne słuchanie i konkretne działanie w obronie najbardziej bezbronnych. Chcesz zobaczyć, jak to zaangażowanie przekłada się na globalne inicjatywy, inspirujące projekty i dialog z przywódcami międzynarodowymi? Odwiedź stronę internetową Sióstr Miłosierdzia przy ONZ i odkryj, jak miłość staje się proroczym rzecznictwem i czynną nadzieją w sercu Organizacji Narodów Zjednoczonych.
