loader image

Doświadczenie zamknięcia podczas pandemii

09/10/2020

[Prowincja Hiszpania-Południe] ♦ Relacja z Duszpasterstwa Więziennego o dniach maksymalnej czujności zdrowotnej osadzonych w Zakładach Karnych.

Zamknięcie z powodu pandemii, które przeżywaliśmy tygodniami, nauczyło nas doceniać sytuacje i zachowania, które każdego dnia przechodzą przez nasze życie, a my nie przywiązujemy do nich wagi jaką mają. Jedna z nich to swoboda poruszania się, a wraz z nią: wychodzenie i przychodzenie kiedy chcemy, spotykanie się z rodziną i przyjaciółmi, możliwość wyboru, dokąd idziemy i kiedy. W ten sposób na kilka dni stawiamy się w sytuacji tych, którzy cierpią z powodu tej deprywacji: osadzonych w zakładach karnych.

Siostra Mª Dolores de Bethencourt jest częścią zespołu odpowiedzialnego za duszpasterstwo penitencjarne i poprzez jej świadectwo staramy się „postawić na miejscu” tych, którzy przeszli przez izolację tego odosobnienia.

♦ Jak wyglądała sytuacja pandemii i uwięzienia w zakładach karnych w Prowincji Las Palmas?

Otóż, jak we wszystkich ośrodkach na terenie kraju, od czasu regulacji wydanych przez władze sanitarne, także w Zakładach Karnych zostały wzmocnione przepisy. Więźniowie zamknięci byli w swoich celach, bez kontaktu z innymi osadzonymi; zabronione było komunikowanie się z rodziną, wnoszenie paczek, pieniędzy… Wszystkie zajęcia zostały odwołane. Dla nas jak i dla wszystkich organizacji pozarządowych, wejście do ośrodka było zamknięte, więc nie było niedzielnych uroczystości, katechez itp. …

♦ Przez kilka tygodni w „zamknięciu” byliśmy w stanie zbliżyć się do tego, co pociąga za sobą pozbawienie wolności…. Jak to pół-zamknięcie tych, którzy byli „na zewnątrz”, było cenione od wewnątrz, przez więźniów i wolontariat duszpasterstwa penitencjarnego?

Więźniowie mieli bardzo zły czas, całkowicie odizolowani od świata zewnętrznego, czasem nie mając żadnych wiadomości o swoich rodzinach. Prawdą jest, że ośrodek posiadał telefony komórkowe, dzięki czemu osoby, które o to poprosiły, mogły wykonywać wideo rozmowy z rodziną (z kontrolą czasu), co przyczyniło się do wytworzenia spokoju.

♦W jaki sposób wolontariusze pozostawali w kontakcie i jakie działania kontynuowano w ośrodkach penitencjarnych?

Wolontariat, cierpienie w domu, bez możliwości zrobienia „czegokolwiek”. Udało nam się nawiązać cotygodniowy kontakt telefoniczny z kierownikami ośrodka, którzy informowali nas o sytuacji i prosili o środki, takie jak odzież i pieniądze, aby więźniowie mogli kupić kartę telefoniczną i przynajmniej mogli się skontaktować z ich rodzinami.

W 3 fazie „odmrażania”, drzwi więzienia nie zostały jeszcze otwarte, tylko Kapelan i ja mogliśmy do niego wejść, i to  tylko na indywidualne rozmowy z każdym, kto o to poprosił, ponieważ nie było można jeszcze opuszczać cel; deeskalacja była przeprowadzana stopniowo.

♦ Czy w tym roku jak zwykle odbędzie się festiwal Merced?

 W tej chwili wydaje się, że nie. Niedzielne Msze Święte nie zostały jeszcze wznowione, mamy nadzieję, że wkrótce zaczną się z ograniczoną liczbą miejsc. Biorąc pod uwagę to, co wciąż jest komentowane, uważamy, że uroczystości wokół La Merced w tym roku są zawieszone.

♦ Czego nauczyło się Duszpasterstwo Penitencjarne z tej pandemii?

Sytuacja półwolności, w której żyliśmy, pomogła nam zastanowić się i uświadomić sobie, jak trudne i skomplikowane może być to „zamknięcie” dla naszych skazanych na stałe. To skłoniło nas do postawienia się na ich miejscu i lepszego zrozumienia ich trudnej rzeczywistości. Bardzo nam pomogły modlitwa i materiały szkoleniowe, które co tydzień wysyłała nam Delegacja Krajowa, aby „utrzymać przy życiu płomień Duszpasterstwa Penitencjarnego”.

♦ A jak radzisz sobie Siostra z „nową normalnością” w planowaniu programu na następny rok akademicki?

Mamy nadzieję, że wkrótce odbędzie się posiedzenie Stałej Komisji i programy odbędą się w odpowiednim miejscu i czasie.

Wywiad z Siostrą Marią Dolores de Bethencourt, Siostrą Miłosierdzia Prowincja Hiszpania-Południe

Powiązane

Dioroup, Senegal: historia nowej misji

Dioroup, Senegal: historia nowej misji

Mniej więcej w 387. rocznicę powstania Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, wspólnota pięciu Sióstr z czterech narodowości z Nouakchott, Mauretania, wyraziła pragnienie wielu innych, którzy chcieli pójść trochę dalej w swoim spotkaniu z Chrystusem w ubogich. Opatrzność Boża towarzyszyła tej ścieżce i sprawiła, że ​​dziś to miejsce ma swoją lokalizację: Diouroup w Senegalu. Przez ponad rok Prowincja […]

Ephata! Przejść przez bramę … Iść ku … Spotkać.

Ephata! Przejść przez bramę … Iść ku … Spotkać.

W piątek, 21 lutego 2020 roku o godz. 17.00, wszystkie Siostry z Maroka, zgromadziły się w „Hiszpańskim Szpitalu” w Tetouan i przywołując światła Ducha Świętego, podjęły refleksję na temat posługi w duchu charyzmatu wincentyńskiego Sióstr Miłosierdzia w opiece i służbie najbiedniejszym braciom i siostrom. Siostra Paula przypomniała nam o potrzebie wracania do naszych początków i […]

Szkoła Santa Isabel w Madrycie otrzymała nagrodę

Szkoła Santa Isabel w Madrycie otrzymała nagrodę

Szkoła Santa Isabel ma 700 uczniów z 58 narodowości. „Tylko 1% to Hiszpanie, reszta to imigranci z rodzin, które znajdują się w trudnej sytuacji”. By podkreślić pełnioną posługę wobec tych uczniów Hiszpańska Komisja Pomocy Uchodźcom (CEAR) przyznała szkole nagrodę „Juan María Bandrés Shelter Actions Award”. Studenci «nie muszą nic płacić». Administracja pokrywa część ich studiów, […]