Modlitwa na pożegnanie jest nieodłączną częścią działalności misyjnej Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Podobnie jak koncepcja „wychodzenia i powracania”, która sięga czasów Światła Mademoiselle le Gras w 1624 roku. Nie mamy stałej misji w życiu, „wychodzimy i powracamy” gdziekolwiek i kiedykolwiek Opatrzność Boża zechce nas umieścić; zawsze z darem wiary i całkowitą zależnością od Boga, który powołał nas do Zgromadzenia. Sytuacja, która nie jest często rozumiana przez tych, którzy obserwują nas z zewnątrz. Jednakże, ponieważ zobowiązałyśmy się iść tam, gdzie Opatrzność Boża może nas posłać, kiedy tylko nadejdzie wezwanie, „zabieramy nasz namiot i ruszamy”. Dziś mamy szczególny przywilej napisać o naszym „Dziękuję” i „Dobra robota” dla s. Bernadette Macmahon, wspaniałej Siostry i mentorki z Irlandzkiej Prowincji Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, która służyła w Radzie Doradczej Sióstr posługujących w Organizacji Narodów Zjednoczonych w latach 2006-2024.
S. Bernadetta służyła w Radzie Doradczej jako strażniczka historii i przekazicielka dziedzictwa. Jej obecność i wkład w spotkania były zawsze pełne spostrzeżeń z historycznymi konotacjami. Nie można było się pomylić, ponieważ s. Bernadette była w pewnym sensie strażniczką przypominającą nam o oczekiwaniach Zgromadzenia wobec członków grupy i o tym, co oznaczało reprezentowanie Zgromadzenia w Organizacji Narodów Zjednoczonych. Na przykład: „bycie rzecznikiem w ONZ oznacza ciągłe bycie świadomym i wykorzystywanie okazji do podnoszenia świadomości i poszukiwania zobowiązań ze strony wpływowych osób i decydentów. Wiąże się to również z byciem na bieżąco z faktami i liczbami oraz ze znajomością sposobów działania ONZ w Genewie i Nowym Jorku. Działania te są ważnymi elementami roli Sióstr Miłosierdzia w Organizacji Narodów Zjednoczonych”.
Jak ważne jest dla nas, abyśmy mogły zwracać uwagę na dar, jakim każda Siostra jest dla Zgromadzenia, Kościoła i społeczeństwa. To właśnie w takich cennych członkach i wspomnieniach, niezliczonych w Zgromadzeniu, byłyśmy w stanie zachować zapisy wydarzeń i kamieni milowych dla potomności.
Po 18 latach hojnego dzielenia się czasem i mądrością, nie możemy zapomnieć podziękować s. Bernadetcie i wszystkim naszym Siostrom, które służyły Zgromadzeniu i wszelkiego rodzaju Ubogim, w sposób, o jaki zostały poproszone. W tym samym duchu dodajemy nasze „Dziękuję” i „Dobra robota” dla s. Marie Raw, s. Catherine Prendergast, s. Monique Javouey, s. Marii Ligii Hernandez oraz „serdeczne powitanie” s. Zofii Daniscakovej i s. Luz Eleny Mediny, które przybyły ze swoimi darami, aby wzbogacić grupę i być mentorkami dla rzecznictwa.
Jesteśmy lepsze, gdy uczymy się otwierać nasze serca i pozwalamy sobie na bycie obdarowanymi szczególnymi darami, którymi jesteśmy dla siebie nawzajem i dla naszych braci i sióstr, którzy żyją w ubóstwie. Wreszcie, modlimy się o wieczny odpoczynek i dziękujemy Bogu za życie naszych Sióstr: Evelyn Franc, Kathleen Appler i Margaret O’Dwyer, które odeszły przed nami i obdarzyły nas swoją wizją, gorliwością i zaangażowaniem w zapewnienie, że każdy się liczy.
Autor: s. Francesca Edet, SM.
