Tylko wtedy, gdy będziemy mieć otwarte oczy, będziemy w stanie rozpoznać miejsca, w których ucisza się najsłabszych i „gasi” życie. To właśnie tam będziemy mogły odkryć Boga obecnego w Siostrach Miłosierdzia, które są zawsze uważne na swoich bliźnich i na to, co je otacza. Aby tak się stało, musimy zatrzymać się od wykonywania naszych zadań i znaleźć czas na refleksję nad sensem tego, co robimy każdego dnia.
Siostra Teresa SANNO (była Ekonomka Generalna) i Siostra Isel NEGRELLI (obecna Ekonomka Generalna) pomogły grupie Sióstr Miłosierdzia z Hiszpanii od 2 do 24 roku powołania pogłębić swoje rozumienie ekonomii podczas zorganizowanych dni refleksji w Madrycie. Zaczęły od dokumentu „Ekonomia w służbie charyzmatu i misji” Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Przypomniały także przewodniki obowiązujące w Zgromadzeniu, takie jak Przewodnik dla Ekonomek i Przewodnik dla Sióstr Służebnych, jak również Konstytucje i niektóre pisma Założycieli.
Te refleksje pomogły nam głębiej zobaczyć, jak ślub ubóstwa Sióstr Miłosierdzia jest przeżywany poprzez naśladowanie Jezusa Chrystusa, który wybrał ubóstwo, aby być blisko najmniejszych. Nie powinno to jednak nigdy prowadzić nas do podejścia opartego na dobrobycie, które zapomina o godności osoby. Chodzi o to, by być z tymi, którzy cierpią i iść z nimi, współpracować z innymi i nawiązywać relacje dla ich promocji.
Jest to wolny wybór, który pozwala nam być bardziej wolnymi i chroni nas przed chęcią posiadania i bycia u władzy. Ale ten osobisty wybór przeżywamy we wspólnocie. To tutaj, poprzez takie środki jak roczny budżet czy rozliczenie poniesionych wydatków, wzrastamy razem w tym pragnieniu i uwiarygodniamy nasz ślub ubóstwa. Pozwala nam na nowo zdefiniować rozumienie znaczenia pieniędzy, żyć zawsze w przejrzystości i podejmować decyzje w kontekście rzeczywistości społecznej i tych, którzy są najubożsi w miejscu, w którym żyjemy, udostępniając im dobra, które posiadamy.
Przeżywanie tego ślubu ubóstwa jako opcji życiowej wymaga rozeznania, modlitwy, refleksji, formacji oraz gotowości do rozpoczęcia od nowa i przemyślenia dróg, które już przebyliśmy. Potrzebne są wspólnoty, które staną się „laboratoriami kreatywności”, aby odpowiedzieć na nowe wyzwania, zarówno w społeczeństwie, jak i w rzeczywistości Zgromadzenia. W tych poszukiwaniach konieczne będzie zapewnienie trwałości dzieł i ich finansowania, unikając podmiotów stosujących nieetyczne praktyki.
Ta intensywna refleksja zachęciła nas do kontynuowania naszej formacji i przyjęcia postawy życia w świadomości tego, co dzieje się wokół nas, do wyboru bycia zaczynem w tym świecie i do działania, oferując słuchające serce, braterstwo i radość. Pozwoliła nam również odkryć inne aspekty ekonomii, które pomogły nam spojrzeć na ekonomię w szerszy sposób, mając Jezusa za jedyny model.
